Schrijversvakschool

Docenten

De nieuwe moeder - Stan Lapinski

Stan Lapinski

Als filmscenarist schreef hij onder andere voor de speelfilms Ongedaan gedaan (regie Frans van de Staak, naar gedichten van Gerrit Kouwenaar, 1991), De nieuwe moeder (regie Paula van der Oest, 1995), en Snackbar (regie Meral Uslu, de première was op het Filmfestival van Berlijn, 2012).

In 2015 ging de experimentele dans-opera-film Symmetry in première waarvoor hij het libretto-scenario schreef (regie Ruben van Leer, muziek Joep Franssens, met Claron McFadden).

Voor televisie schreef hij Kind van de rekening (regie Pollo de Pimentel, een Drents monodrama met Nederlandse ondertiteling, 1997). Voorts tekende hij voor de series Russen (42 afleveringen, 2000-2003), Van Speijk (26 afleveringen 2005-2006), Levenslied (20 afleveringen, 2010-2012), Seinpost Den Haag (10 afleveringen, 2013) en dan nog 8 afleveringen van Dokter Tinus (2015-2018).

Voor het theater schreef hij Parsifal (tekst en regie, een show voor een acteur, een operazangeres, een pianist en een zwijgende film van Edison naar Parsifal van Richard Wagner, 1993), Krapuul (voor De gebroeders Flint, naar motieven uit De voorstad groeit en Vergeten straat van Louis Paul Boon, 1996), Liefde is kouder dan de dood (over slachtoffers van loverboys, samen met Dick van den Heuvel, 2006), Route 66 (musical, met Dick van den Heuvel en Sjoerd Kuyper, muziek Fons Merkies, 2007), Zo’n mooie dag – een horroroperette (voor Hans Dagelet en Joke Tjalsma, 2014), De meermin, het monster en de maan (theater voor kinderen, met muziek van Jan-Paul Spaendonck, 2018). In 1996 maakte hij Een scherzo van scherven, een collage van weggegooide of liggen gebleven film- en muziekfragmenten, met de Ebony Band, o.l.v. Werner Herbers.

Hij publiceerde in Raster, Bzzletin, en De Volkskrant (in Het betoog), schreef tal van beschouwingen en essays voor Skrien, filmrecensies voor het Haarlems Dagblad (recensies), en twee lange reportages voor de legendarische kleurenbijlage van Vrij Nederland.

Stan Lapinski denkt dat er maar één echte theaterwet is: ‘It Don’t Mean a Thing, If It Ain’t Got That Swing’.

Vul een geldig e-mailadres in!
Vul uw voornaam in.
Vul uw achternaam in.
Ongeldige invoer

Realisatie website: WebLab42