Onlangs verscheen het romandebuut van toneeldocente Marijke Schermer: Mensen in de zon (Van Oorschot). De roman werd zeer lovend besproken in NRC-Handelsblad. ‘Marijke Schermer valt niet voor gemakkelijk cynisme, ze laat de tegenstrijdigheden bestaan. [...] Dat ze die nuance bewerkstelligt in een boek vol perspectiefwisseling, is knap.'
‘Karikaturen zijn de personages bij Schermer zeker niet. Indrukwekkend aan Clara, Vik, Stella, Leo en Max is het existentiële verschil in hun stemmen. In de details die ze opmerken, hun interpretatie van wat ze zien en horen, tonen ze wie ze zijn. Zo verraadt Leo zijn manische alles-of-niets-karakter wanneer hij bij een minimale tegenslag denkt: ‘Om de een of andere reden is alles permanent uit evenwicht.’
Er zijn genoeg geheimen in Mensen in de zon, maar de verschillende versies van het verleden worden niet al te dramatisch onthuld. De realistische dialogen houden de vaart erin.Net als Hopper vertrouwt Schermer erop dat het publiek het onzichtbare uitzicht zelf wel zal invullen.’
‘De leugen van Schermer is er een die je bijblijft.’
Marijke Schermer (1975) is toneelschrijver. Haar werk werd door verschillende gezelschappen gespeeld en is in meerdere talen vertaald. In 2009 ontving ze de Charlotte Köhlerprijs voor haar toneelwerk. Ze is als docent toneelschrijven verbonden aan Schrijversvakschool Amsterdam.